استفاده از لباس خواب یانی اغلب به لباس‌های غیررسمی برای خانواده و خانه تعمیم داده می‌شود، که گاهی اوقات همراه با یک لباس مجلسی پوشیده می‌شود تا بیشتر سرما را بپوشاند.
واژه لباس خواب از زبان فارسی وارد زبان های غربی شد. اصطلاح اصلی لباس خواب به معنای لباس پا بود. استفاده جهانی از لباس خواب (کلمه، به عنوان لباس) نتیجه حضور بریتانیا در جنوب آسیا در قرن هجدهم و نوزدهم است.
طبق دایره المعارف بریتانیکا، لباس خواب در قرن هفدهم به انگلستان معرفی شد، اما مد آنها به سرعت گذشت. در حدود سال 1870، پس از بازگشت مهاجران بریتانیایی، در لباس شب مردانه غربی ظاهر شدند.
اگر می خواهید در شب گرم باشید، لباس خواب یانی نخی یا ژرسه ای را انتخاب کنید که به اندازه کافی بلند باشد و تمام بدن شما را بپوشاند.
اگر برعکس، دوست ندارید خیلی گرم باشید، با انتخاب شلوارک پیژامه، تاپ یا لباس خواب یانی، برش های روان تر و کوتاه تر را انتخاب کنید.
اگر سرد هستید، یک جلیقه ، یک لباس مجلسی زیبا یا کیمونوی زیبا به آن اضافه کنید تا ظاهر نهایی را به لباس بدهید. برای خوابیدن یا قدم زدن در خانه، لباس خواب یانی در حال حاضر به طور کامل انتظارات ما را از نظر راحتی در روز و شب برآورده می کند.
لباس‌های خواب زنانه که در رنگ‌های ساده و ظریف، از ملایم‌ترین تا شدیدترین رنگ‌ها، مانند صورتی پودری، زرد آفتابی، سبز بادامی یا حتی آبی تیره موجود می‌باشند در حال اختراع مجدد هستند تا به یک کالای مد ضروری در کمد لباس ما تبدیل شوند.
لباس خواب یانی از پاجامه هندوستانی برگرفته از کلمه فارسی پایجامه pāy-jāme که به معنی “لباس پا” و نشان دهنده شلوار گشاد است)1 یک لباس رایج برای خوابیدن است.
معمولاً از دو تکه تشکیل می‌شود: ژاکت یا ژاکت و شلوار و معمولاً از پارچه‌های نرمی مانند پیلو یا فلانل ساخته می‌شود. برای کودکان و به خصوص نوزادان، می توان آن را از یک تکه که به نام Onesie (پوشاک) نیز نامیده می شود، تشکیل داد.
